فیلم رگ خواب
«گیله وا» با موضوعی عاشقانه در تلاش است با نگاهی عاطفی، به زندگی مردم شمال ایران در بستر اتفاقات تاریخی سال ۱۲۹۷ بپردازد و روایتگر سبک زندگی و روابط اجتماعی و عاطفی مردم ایران و نقش انگستان در امور داخلی کشور در صد سال گذشته باشد.
خلاصه داستان: قرن سوم هجری، مقارن با خلافت عباسی (دهمین خلیفه) و امامت دهمین پیشوای شیعه امام هادی (ع) است. عبدالعظیم حسنی یکی از شاگردانشان و مریدان امام هادی (ع) مغضوب دستگاه خلیفه است. پس از تخریب بارگاه امام حسین (ع) در کربلا به دستور عمال خلیفه، عبدالعظیم به توصیه امام هادی (ع)، به مهاجرتی طولانی به سمت ایران و شهرری می زند.
این هجرت از نظر سیاسی بسیار پر اهمیت است و عبدالعظیم طی این مسافرت حامل پیام امام هادی (ع) به علویان ایرانی است. او در این مسافرت طولانی با خطرات و حوادث گوناگونی روبرو می شود و در مواجه با نژادها و اقوام مختلف ساکن ایران، جلوه هایی از فرهنگ شیعه اصیل را آشکار می سازد. سرانجام پس از مسافرتی خطیر و انباشته از حوادث تلخ و شیرین به مقصد می رسد.
جوایز و افتخارات
خلاصه داستان :
یک نویسنده در روزگار میانسالى درگیر مسائلى مى شود که زندگى اش را تحت تأثیر قرار مى دهد
عوامل فیلم :
کارگردان: مهدى صباغ زاده
دستیار اول کارگردان : کاوه صباغ زاده
نویسندگان: خسرو نقیبى، على مسعودنیا، مهدى صباغ زاده
خلاصه داستان دریاچه ماهی:
نگاهی کاملا متفاوت به سینمای دفاع مقدس و شهدای هنوز به جا مانده در دریاچه ماهی دارد. فیلم نگاهی به وقایع پس از جنگ دارد و داستان چند خانواده را روایت می کند که در نقطه مشترکی به یکدیگر می رسند و در این میان عشق گمشده ای پیدا می شود. در واقع این فیلم تجلیلی از شهدای جاویدالاثر خواهد بود.
کارگردان:مریم دوستی - تهیه کنندگان:سعید سعدی -سال ساخت:۱۳۹۵
وقتی سخن از سینمای دفاع مقدس می شود، این تصور در ذهن به وجود می آید که حتماً باید فیلمی را شاهد باشیم که در آن صدای شلیک می آید، درصورتی که این گونه آثار تنها بخشی از سینمای جنگ را در در بر می گیرند.
ستاره اسکندری، بازیگر سینما و تلویزیون در گفت وگو با خبرگزاری «حوزه» درباره تجربه حضور خود در فیلم «دریاچه ماهی» اظهار کرد: وقتی فیلمنامه این کار دفاع مقدسی به من پیشنهاد شد، دریافتم این فیلم با دیگر فیلم هایی که تا به حال در این حوزه دیده ام متفاوت است، چون به گونه ای در آن از موضوعات مختلف حرف زده می شود که به شخصه آن را تجربه نکرده بودم، برای همین نیز بازی در آن را پذیرفتم.
وی افزود: وقتی سخن از سینمای دفاع مقدس می شود، این تصور در ذهن به وجود می آید که حتماً باید فیلمی را شاهد باشیم که در آن صدای شلیک می آید، در صورتی که این گونه آثار تنها بخشی از سینمای جنگ را در در بر می گیرند، ولیکن بخش اعظمی از آن موضوعاتی است که ما آن را در آثار سینمایی کمتر می بینیم. بهترین گواه این مطلب را در فیلم «دریاچه ماهی» شاهدیم؛ فیلمی عاشقانه که به زیباترین شکل ممکن، حرف ها در آن زده می شود.
فیلم سینمایی «سرو زیر آب» جدیدترین ساخته محمدعلی باشه آهنگر به تهیهکنندگی سیدحامد حسینی با موضوع شهدای گمنام به پایان رسید.
در خلاصه داستان «سرو زیر آب» که فیلمنامه آن توسط محمدعلی باشهآهنگر و حامد باشه آهنگر نوشته شده، آمده است:
«راز جهانبخش کرامت فاش می شود؟ این راز، خواب چیستا، ماهرو، گودرز، بهرام، جهانگیر و سرگرد پوشیاس را آشفته خواهد کرد. جهانبخش برای اثبات بی گناهیاش و بازگشت آرامش سفر بلندی را آغاز می کند؛ سفری که پایانش زندگی بسیاری از آنها را تغییر می دهد.»
سرو زیر آب با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی، سازمان سینمایی سوره (حوزه هنری) و موسسه تصویر شهر (شهرداری تهران) در ژانر دفاع مقدس تولید شده است.
بازی هایی در تاریخ سینما هستند که تکرار نشدنی به نظر می رسند. البته شرایط و مقطع اجتماعی که فیلم در آن ساخته می شود هم در جریان ماندگاری نقش بازیگران تأثیر بسیاری می گذارد. کمتر کسی می تواند بازی جمشید مشایخی را فیلم «کمال الملک» یا بازی علی نصیریان را در «آقای هالو» و «پستچی» و داریوش ارجمند در فیلم «ناخدا خورشید» فراموش کند. همچنین در سطح سینمای جهان بازی اورسن ولز در فیلم «همشهری کین» مثال زدنی است. پدیده شدن یک بازیگر متأثر از فیلمنامه، نوع هدایت کارگردان، قریحه و استعداد و… است، اما به جز مواردی که توانستند به موفقیت های جهانی برسند، در این سال ها کمتر شاهد پدیده ای در زمینه بازیگری بودیم که بتوانند در ذهن مخاطبان ماندگار شوند. در گزارش شماره گذشته با جمعی از بازیگران و منتقدان صحبت کردیم که هر کدام از زاویه ای به این مسأله نگاه کردند. هانیه توسلی در این خصوص به بانی فیلم گفت: به نظرم در ۱۵ سال گذشته کل سینمای ایران پیشرفت کرده است؛ چون فیلم های ما صاحب اسکار شد و خود اصغر فرهادی پدیده است. در زمینه بازیگری هم شهاب حسینی جایزه ویژه بازیگری جشنواره کن را دریافت کرد و این در سینمای ما سابقه نداشت. حمیدرضا آذرنگ نیز در این رابطه گفت: متأسفانه در جامعه ما نه تنها در عرصه هنر بلکه در عرصه های سیاسی و اقتصادی هم نشان دادیم که مردم شورطلبی هستیم و کمتر اجازه می دهیم که این شور به شعور تبدیل شود. به همین دلیل، برای بسیاری از گزینه های هنری که درخشش فوق العاده ای دارند- با وجود اینکه دریافت واقعی از طرف مخاطب نسبت به آن ها صورت نمی گیرد- از وحشت متهم شدن به بی سوادی، ایستاده دست می زنند، اما در چشم های آن ها می شود ندانستن را فهمید. بهزاد عشقی نیز در این رابطه به بانی فیلم گفت: به نظرم سینمای ما شخصیت پردازی عمیق دهه های پیشین را ندارد؛ یعنی بازیگران بدون عقبه و مسائل لازم نمی تواند بازی درخشانی ارائه دهند. برای بازی درخشان باید نقش و شخصیتی وجود داشته باشد. در حال حاضر سینمای ما ضد شخصیت، روایت و هدفمندی است و در متن چنین سینمایی قطعا شخصیت ماندگار و بازیگران پدیده کم هستند. دوران ما یکبار مصرف است و دیگر ستاره های تراز اول وجود ندارند و دوران متوسط هاست.
ستاره اسکندری:
پدیده بودن یک قریحه ذاتی است