از قهرمانی تا ضد قهرمانی

گفت‌و‌گو با مهدی نصرتی، بازیگر فیلم «ضد»

فیلم «لباس شخصی» به کارگردانی امیرعباس ربیعی که در بخش نگاه نو سی‌ و‌ هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت به‌ دلیل ساختار جذاب و پرکشش با استقبال برخی تماشاگران و منتقدان همراه شد و خبر از ورود فیلمسازی جوان و کاربلد و البته بازیگری خوش‌آتیه داد.

قهرمان من کو؟ | جای خالی قهرمان ایرانی در سینما

سینمای ایران چند سالی است که دچار مشکل بزرگی به نام فقدان قهرمان در فیلم‌ها شده است. نبود قهرمان از یک سو و روی آوردن فیلمسازان ایرانی به پرداختن به ضدقهرمان و فیلم‌های خنثی، تبعاتی اجتماعی در پی دارد.

سینمای ایران چند سالی است که دچار مشکل بزرگی به نام فقدان قهرمان در فیلم‌ها شده است. نبود قهرمان از یک سو و روی آوردن فیلمسازان ایرانی به پرداختن به ضدقهرمان و فیلم‌های خنثی، تبعاتی اجتماعی در پی دارد. «محمد دیندار» مستندساز و منتقد سینما، موضوع جایگاه قهرمان در سینما و علت فقدان آن در سینمای ایران را در مستندی به نام «قهرمان من کو؟» مورد بررسی قرار داده است. مستند قهرمان من کو؟ پس از پخش از شبکه افق سیما، با استقبال خوبی روبه‌رو شده و بازخوردهایی را در میان چهره‌های سیاسی، فرهنگی و سینمایی داشته است. دیندار درباره علت اینکه سینمای ایران قهرمان ندارد، توضیح می‌دهد.

 

سینمای ایران از بدو آغاز تا اوایل دهه ۷۰ سینمایی قهرمان‌محور است، اما از آن دوره به بعد قهرمان کم‌کم از سینما حذف شد. چرا سینمای ما به سمت حذف قهرمان رفت؟
در دهه ۶۰، جامعه در فضای دفاع مقدس بود. میان مردم همدلی وجود داشت و آرمان‌های انقلاب اسلامی در جامعه برقرار بود. همین موضوع قهرمان‌پروری را در سینما رواج می‌داد. شور و شوق و نشاط از جامعه به سینما تزریق می‌شد و متقابلاً سینماگر نیز بر اساس همان نشاط به سوی ساخت فیلم قهرمان‌محور می‌رفت. ولی بعد از دوران دفاع مقدس مسئولان با این بهانه که دوران جنگ و دفاع تمام شده، دیگر به سینمای دفاع مقدس به طور جدی نپرداختند و از سوی دیگر سینما ظاهر روشنفکرانه به خود گرفت و نگاه فیلمسازان ایرانی به سمت جشنواره‌های خارجی فیلم متمایل شد که ضدقهرمان بودند و به دنبال نمایش فضای سیاه از جامعه بودند.

ما با پدیده‌ای به نام سینمای جشنواره‌ای روبه‌رو هستیم. جشنواره‌زدگی چقدر به ضرر سینمای ما تمام شد؟
نقش جشنواره‌های خارجی در تغییر مسیر سینمای ایران خیلی مهم است. آن‌ها به فیلم‌های خاصی از سینمای ایران جایزه می‌دادند و به آن‌ها توجه می‌کردند؛ فیلم‌هایی که در آن جامعه ایرانی چهره‌ای خسته با مردمی که همیشه دچار مشکل هستند به تصویر درآمده بود. اغلب فیلمسازان هم وقتی می‌دیدند چنین آثاری در جشنواره‌ها دیده می‌شوند و جایزه می‌گیرند به سمت ساخت فیلم‌های مشابه گرایش پیدا کردند.

اتلتیکو مثل ضد قهرمان های دوست داشتنی سینما

قرمز و سفید هایی که دوست داشتنشان منطقی نیست و دوست نداشتنشان غیر ممکن!

برای اینکه دیده شوید تنها دو گزینه وجود دارد یا قهرمان باشید یا مقابل قهرمان ها بایستید،بچه های شر و تخس جنوب شهر مادرید گزینه دوم را انتخاب کردند،البته حق هم دارند، وقتی در لیگی هستید یک طرف آن بارسلونای بزرگ و آن طرفش رئال مادرید  هیولا وجود دارد برای بقا برای  احترام باید جنگید، به هر شکل ممکن،
 این قانون فوتبال بازی کردن تشک سازان مادریدیست.

اسطوره سازی رسانه ای برای اسطوره های هالیوودی | کسی که از دستانش خون می چکد و... ادعای قهرمانی هم ندارد!!!

اسطوره سازی رسانه ای برای اسطوره های هالیوودی و بازی های ویدئویی در سایت های فارسی زبان کم نیست اخیرا ریپورتاژ آگهی زیر برای یک بازی ویدویی با شعار" مردی که هیچگاه خود را یک قهرمان ندانست…" منتشر شد.که جای تاسف دارد

کسی که از دستانش خون می چکد و... ادعای قهرمانی هم ندارد!!!!

ابتذال در مفهوم قهرمان و قهرمان سازی در هیچ بازی اتفاق نیفتاده است و...

سایت gamefa آورده: در طول تاریخ صنعت بازی های ویدیویی، همواره روایت بازی های رایانه ای حول محور یک شخصیت مثبت (پروتاگونیست) و در نقطه ی مقابل یک شخصیت منفی (آنتاگونیست) می چرخد.

طالبی: سینما بدون قهرمان یعنی هیچ | متأسفانه امروزه متجاوزین در سینمای ما قهرمان شده اند!

ابوالقاسم طالبی کارگردان فیلم سینمایی «یتیم خانه ایران» متأسفانه امروزه متجاوزین در سینمای ایران قهرمان شده اند!!!

کارگردان فیلم سینمایی «نغمه» در پاسخ به این سوأل که در سینمای غرب و به ویژه سینمای هالیوود تأکید زیادی بر مسأله قهرمان سازی و قهرمان پروری می شود و آیا شما هم در «یتیم خانه ایران» قصد این کار را داشته اید که مثلاً مانند «شیندلر» هالیوودی ها در سینمای ایران قهرمان پروری کنید اظهار داشت: خوشبختانه کشور ما پر از قهرمان است؛ ادبیات ما سراسر پر از قهرمانانی است که از یکایک آن ها می توان چندین و چند فیلم و سریال تولید کرد و اگر امروزه سینمای ما قهرمان ندارد مشکل از سینما، سینماگران و مدیران آن است.  

وی تصریح کرد: متأسفانه امروزه در سینمای ایران به واسطه ساخت برخی آثار به اصطلاح اجتماعی قهرمانان بدل به ضد قهرمان شده اند؛ پیش از وقوع انقلاب اسلامی در سینمای ما متجاوزین ضد قهرمان بودند و کسانی که رقاصه ها را نجات می دادند قهرمان فیلم ها می شدند اما امروزه در سینمای ما متأسفانه وضعیت بسیار اسفبارتر و بغرنج تر شده و ما شاهد آن هستیم که امروزه متجاوزین در سینمای ایران قهرمان شده اند!

طالبی تأکید کرد: شخصیتی مانند «سالار خان» در «یتیم خانه ایران» یک قهرمان ملی میهنی است و ما مشابه این شخصیت را در طول تاریخ پر فراز و نشیب کشورمان کم نداشته ایم و من خوشحالم که این شخصیت توانسته مورد توجه مخاطبان واقع شود.