شبکهی فارسی زبان «جم» شروع کرده است به کلیپ ساختن و تبلیغ‌های مکرر و زیاد در باب استفاده از محصولات تولید ملی! بله، درست شنیدید! همان‌ها که تا دیروز مبلغ محصولات نازل و درجه چندم چینی بودند و به عنوان کالای لوکس و اصل به هموطنان عزیزشان می‌فروختند و گاهی هموطن گرامی تا پای مرگ بخاطر مصرف کالای تقلبی می‌رفت، حالا نگران تولیدات ملی شده‌اند. نه اینکه گمان کنید از «پودرهای لاغری» و کفش‌هایی که قرار است با ده قدم راه رفتن با آن ده کیلو از وزنتان را کم کنید و داروی معجزه‌آسای رویش مو و ... کوتاه آمده‌اند! نه! آنها سر جایشان هستند، فقط معلوم نیست به چه دلیلی صاحبان این شبکهها به یکی از دغدغه‌های ملی فعلی ما که از توصیه‌های اکید آیت الله خامنه‌ای هم هست، علاقه‌مند شده‌اند.
کار بدی است؟
شعارشان این است «انتخاب منه، چون برای وطنمه» این شعار روی برخی محصولات ساخت وطن گفته میشود و بعد از معرفی چندین برند ایرانی از یک محصول از بینندگان می‌خواهد که بروند و بر اساس تجربه‌شان به بهترین برند رأی دهند، صد البته که عصای دست‌شان هم اینستاگرام است.
پیش از این، تبلیغ محصولات ایرانی در شبکهی جم که به ارتباط با گروه‌های معاند هم متهم است، با یک برند شوینده و قدیمی ایرانی شروع شد. یک بازیگر ترک جلوی دوربین می‌آمد و محصولی را تبلیغ می‌کرد که بسیاری از خانم‌ها جزء انتخاب‌شان نبود، اما پس از این تبلیغات بود که این برند ارتقاء عجیبی در ذهن زنان پیدا کرد و درست حدس زدید، تبلیغات کار خودش را کرده بود.
به نظرتان این کار بدی است؟ شاید با خودتان فکر کنید خیلی هم خوب است. هم برندهای مختلف ایرانی از یک محصول را به‌مان معرفی می‌کنند و هم می‌فهمیم مردم بر اساس تجربه‌شان کدام یکی را انتخاب می‌کنند و برتر می‌دانند و هم حمایتی از تولید ملی شده است و این یک ایده‌ی ساده و اثرگذار است که تلوزیون‌چی‌های ما هنوز به ذهنشان خطور نکرده، بعد از این همه تأکید از سوی بزرگترین مقام رسمی کشور!
راحت باشید
ممکن است اولین باری که تبلیغات محصولات ایرانی را در این شبکهها می‌بینید، حسابی تعجب کنید و بگویید: حتما به این کارخانه و صاحبان این محصول تذکر جدی داده خواهد شد! اما وقتی با ادامه‌ی تبلیغات و حتی گسترده‌تر شدن آن روبه‌رو شدید، متوجه می‌شوید که خیر، از این خبرها نیست.
قیمت چنده؟
شماره‌های زیادی اعلام میشود تا شما بتوانید برای سفارش تبلیغ، تماس بگیرید. شماره، مربوط به کشور مالزی است، اما فردی که با شما صحبت می‌کند فارسی سلیس حرف می‌زند. قیمت‌ها را که بپرسید با رقم‌های نجومی روبه‌رو می‌شوید که به چند چیز بستگی دارد. اول اینکه از کدام شبکهی جم مایلید پخش شود، در چه ساعاتی و حین پخش کدام سریال تبلیغ محصول شما روی آنتن برود و سوم: آیا خودتان تیزر مربوطه را ساخته‌اید یا می‌خواهید شبکه آن‌را برای شما بسازد؟ قیمت‌ها حتی تا 98 میلیون تومان هم می‌رسد و قراردادها یک ماهه بسته میشود!
آیا این خود، خروج ارز از کشور محسوب نمی‌شود؟
دوستی خاله خرسه
نمی‌خواهیم حرفی بزنیم که مصداق توهم توطئه داشتن، باشد، اما کدام عقل سالمی باور می‌کند که شبکهی جم که هویتی ترکیه‌ای ـ سعودی دارد و با گروه‌های معاند هم در ارتباط است، به ناگهان نگران تولید ملی ما شده و در کنار سریال‌های ترکی و کش رفتن بازیگرهای ایرانی و پناه دادن به آنها، برای اقتصاد کشوری که هیچ‌چیزش را قبول ندارند، وقت و انرژی صرف می‌کند؟
باز هم آنکورسازی
زن جوانی با موهای پریشان و اغراق شده و لباس‌هایی که به هیچ کجای فرهنگ اسلامی ما جور در نمی‌آید، روی صفحه آمده و یک شوینده‌ی ایرانی را معرفی می‌کند! لباس، موی پریشان و محصول ایرانی مفاهیمی است که به هم گره می‌خورند و در ذهن بیننده باقی می‌مانند و این اثری است فرهنگی که به نام اقتصاد خورده است.
از سوی دیگر، بازیگران فرار کرده و پناهنده، بعد از پخش سرودی اثرگذار و ملی، یکی یکی با قیافه‌های جدیدشان می‌آیند جلوی دوربین و می‌گویند نباید به کسانی که استعداد و توانایی‌های ما را نادیده می‌گیرند توجه کنیم و دوست آن کسی است که به ما می‌گوید ما می‌توانیم و ما همه آرزویمان سربلندی هموطنان و مملکت‌مان است!
معلوم نیست دقیقا کدام هموطن و کدام مملکت مد نظرشان است. همان که از آن فرار کرده‌اند؟ همان‌ها که باید رهایشان کنیم و بفروشیم‌شان تا زندگی بهتری برای خودمان دست و پا کنیم و افتخار بازی کردن در فیلم‌های سخیف و غیرحرفه‌ای و پیش‌پا افتاده نصیب‌مان شود؟ و اگر قرار است همه با هم برای سربلندی مملکت‌مان تلاش کنیم، آنها کجای این معادله‌اند؟
